James Worthy



Ik ben zeg maar een soort van columnist/schrijver/journalist, maar ik ben eigenlijk gewoon lui. Mijn dagen zijn niet compleet zonder tien 'James, waar blijft je boek?' vragen en ik ben de grootste mannelijke slet van Amsterdam. Ik haat vouwfietsen, mensen die klagen over het weer, Meg Ryan, fusion kokkerellen, vrouwen die op foute mannen vallen, gember en alle Light producten.


Stephen Fry en de allerlaatste Kakapo

Stephen Fry is een soort van god, ik lees zijn boeken, ben dol op zijn columns en verslaafd aan zijn wetenschappelijk verantwoorde televisieprogramma's. Het verhaal van dit filmpje is tja, een met uitsterven bedreigde papegaai probeert het hoofd van een zoöloog te bezwangeren. Het klinkt vrij plat en het ziet er ook vrij plat uit, maar dit filmpje heeft mij toch enigszins weten te raken. Die mensen hebben dagenlang gezocht naar dit beest. Een jolig uitziende dikke vogelsoort die nooit heeft leren vliegen, een evolutionaire flop, de Transformers 2 van onze gevederde vrienden. Dan vinden ze hem eindelijk en dan probeert hij, desperaat als hij is, het achterhoofd van een dierenvriend te palen. Triest en de uitspraak 'Polly wants a cracker' heeft voortaan een bijzonder nare nasmaak.

Moonchild


Dit is een fragment uit één van mijn favoriete films ooit, Buffalo '66 van Vincent Gallo om precies te zijn. Het feit dat je een vrouwtje met een imposante buste ziet tapdansen op een bowlingbaan, oké, maar ik zie vooral het oneindige talent van Gallo. Hij schrijft films, regisseert ze, verzorgt veelal de soundtrack, speelt in bandjes, acteert, hij is een creatieve duizendpoot. Het probleem van creatieve duizendpoten is vaak alleen dat ze ÈÈn ding goed kunnen, maar voor de rest niet zo goed uit de voeten kunnen met de andere kunstvormen. Vincent Gallo daarentegen kan vrijwel alles en mede door hem wil ik ook een rockbandje vormen, scripts en sketches schrijven en gaan beginnen met acteren. Daarnaast zou ik Christina Ricci ook wel een keertje willen bonen, gelieve op een donkere woensdag in A'dam.

[REC] 2 - Teaser Trailer


De Spaanstalige film zit al jaren in de lift, veel van die films draaien net als onze Nederlandse films uit de jaren '70 en '80 om vleselijke lusten, bosjes schaamhaar en langdurige shots van klotsende borsten. Nu heb ik niets tegen dat soort onderwerpen, maar ik verwacht simpelweg meer diversiteit en daar wind ik echt geen rode doekjes om. Gelukkig zijn Spaanstalige mensen ook erg bekwaam in het maken van goede fantasie en of horrorfilms. Ik noem een Pan's Labyrinth, een El Orfanato en een [Rec]. Stuk voor stuk verfrissende films die kunnen concurreren met de bizarre en enge films die uit Japan afkomstig zijn. Vooral [Rec] heeft goede zaken gedaan, wat uiteindelijk resulteerde in een dramatische Amerikaanse remake. Hoe dan ook, ik kijk erg uit naar het tweede deel en check deze trailer dagelijks.

25th Hour monoloog

Edward Norton zijn beroemde FUCK YOU speech , een rotte appel in de grote appel die een ijzersterk staaltje schaamteloos haten laat zien. Iedereen krijgt er van langs en dat vind ik fijn, haat is altijd zo selectief en meestal mikt de hater maar op ÈÈn groep. Als je iedereen haat ben je in ieder geval geen racist, toch? 25th Hour is ook gewoon een zeer degelijke film, een Spike Lee joint van het niveautje Clockers en Crooklyn. Dit fragment en de Rosario Dawson 'rokend op een schommel' scène, pure kunst.

Jeffrey Dahmer Interview

Al sinds mijn jeugd heb ik een fascinatie voor seriemoordenaars en van al die malloten is Jeffrey Dahmer dan mijn Dennis Bergkamp. Het feit dat hij 'zombies' van zijn slachtoffers wilde maken en dit dacht te doen d.m.v. het boren van een gaatje in de schedels van zijn slachtoffers om daar vervolgens dan zoutzuur in te gooien, tja, het is me wat. Een homoseksuele kannibaal die uiteindelijk dood werd geslagen door een medegevangene. Ik heb nooit begrepen waarom er nooit een 'grote' film over de man is gemaakt. Er zijn wat kleine kut films verschenen, maar die waren slaapverwekkend en iets te romantiserend van toon. Waarom ik dit bewuste filmpje vaak kijk? Die mafkees lijkt, ondanks die enge bril, een hele normale, rustige en slimme jongen. Daarom hang ik dus alleen nog maar met luidruchtige en domme homo's.

Quills Trailer

Naast het feit dat ik in mijn jeugd gek was op seriemoordenaars had ik ook een soort van aangeboren zwak voor de Marquis de Sade. Waarom weet ik niet, maar indirect denk ik dat ik juist zo normaal ben gebleven doordat ik al mijn hele leven gekken volg. De Sade heeft in zijn leven vele stomme dingen gedaan, maar aan de andere kant heeft hij ook vele ogen geopend en daar heeft hij uiteindelijk voor moeten boeten. Oké, hij schreef erotische teksten en deed het af en toe met een hoer, maar kom op, we hebben het wel over 1763. Het meest dramatische aan zijn verhaal is niet eens zijn dood, maar het feit dat zijn zoon al zijn werk niet veel later heeft verbrand. Godverdomme, iedere keer als ik daar stil bij sta moet ik huilen. Deze trailer is van een prima Markies de Sade film met daarin een weergaloze Geoffrey Rush en een zeer wulpse Kate Winslet.

Flinke Namen - Wolken


Toen ik dit nummer voor de eerste keer hoorde was ik erg onder de indruk van de muziek en de boodschap. Ik zag er dan ook gelijk beelden bij van een regenachtig Amsterdam en mensen die het even niet meer zien zitten. Arme zielen die vastzitten in een sleur en af en toe naar een andere wereld moeten vluchten om nog enigszins normaal te kunnen functioneren. Hiphop clips zijn de laatste jaren een stuk beter geworden, maar veelal passen de beelden toch nog niet helemaal bij het nummer. Habbekrats heeft met Wolken een klein meesterwerkje afgeleverd, echt fabelachtige shit. Al moet ik toch wel even melden dat ik het jammer vind dat de Engelse man weer zo slecht in beeld komt. Ruzie zoeken en rochelen tegen de ramen van taxi's? Auw, gewoon auw!

Slakkenseks

Slakken hebben over het algemeen een slechte naam. Ze zijn traag, beschikken niet over een ruggengraat en hebben over het algemeen veel te veel nudisten in de familie. Daarnaast spreken die beesten gewoon totaal niet tot de verbeelding. Ze hangen wat in aquariums, liggen wat in moestuintjes om vervolgens uitgekakt te worden door een Franse man of vrouw. Maar toen zag ik dit slakkenseks filmpje waarin twee slakken een ranzige Circus Renz voorstelling geven. Ze hangen aan een soort van trapeze, doen wat Yuri van Gelder moves en hebben prachtige en romantische turnseks. Nu is het wachten op de eerste slakkengang-bang.

Fix Your Spotless Mind


Ja oké Coldplay is gay en Eternal Sunshine is de favoriete film van iedereen, maar ik vind dit zo'n perfecte mix. Naast dat ik dol ben op seriemoordenaars, schrijvende viespeuken en slikkende slakken heb ik ook een zwak voor liefde. Ik geloof in liefde zoals weinig mensen dat nog maar doen, ik geloof in relaties van 60 jaar, ik geloof in trouw zijn en ik geloof dat iedereen die daar niet in gelooft zichzelf flink tekort doet. Alles draait om liefde, alles is leuker als je het met iemand kan delen en niets is pijnlijker dan het verkwisten van een toekomst. Dit filmpje heeft alles. De spontaniteit, het geluk, de angst, de hopeloosheid, het verdriet, de verlamming, de destructieve aard van de moderne mens, de alles moet en zal beter kunnen mentaliteit en een einde waar het allemaal begon. Liefde.

Mitch Hedberg

Mitch Hedberg is al weer jaren dood, maar ik kan en wil hem niet vergeten. Veelal heb ik een hekel aan grappenmakers, ze verzinnen een heel verhaal rondom een grap en rekken zodoende gewoon de tijd van de luisteraar. Mitch vertelde gewoon grap, na grap, na grap. Daarnaast was hij zichtbaar onzeker en kom je hem sterker zien worden als het publiek lachte. De man had plankenkoorts, een drugs en drankprobleem, maar al die dingen deden niets af aan zijn belachelijke gevoel voor humor. Youtube is wat dat betreft een prachtig iets, het laat je niet vergeten. Ik kijk dit filmpje en andere Mitch Hedberg filmpjes dagelijks, het is pure humor, onzekere humor, meesterlijke humor, mijn humor.

Bedankt YouTube!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten