Leontien Prenger
Ik ben Leontien, en ik vind al snel iets geniaal. Niet zo handig, als je nagaat dat ik de kritische kunstenaresachtige uithang. Maar ja, zo zit het. Ik heb een stuk of 10 camera's en daarvan gebruik ik er eigenlijk maar 1. Soms als ik daar zin in heb pak ik een andere, maar dat moet dat wel in mijn schema passen. Je zult me trouwens niet zo snel met een camera tegenkomen, want die dingen zijn zwaar. Eigenlijk ben ik een heel normaal mens, met normale behoeftes als eten, liefde, en erkenning. Liefde heb ik
dus dat zoek ik niet meer. In de toekomst wil ik heel graag wereldberoemd worden en vage dingen zeggen die niemand begrijpt maar wel doet alsof en vervolgens applaudisseert. Wat ik vooral niet wil is mezelf blijven, dat ben ik namelijk al mn hele leven. Sommige mensen noemen me cynisch, maar dat klopt niet. Eigenlijk youtube ik niet zoveel, dus ik heb maar wat trefwoorden en namen ingetypt die ik interessant
vond. Maar misschien vinden jullie dat wel niet. In mijn vrije tijd werk ik als caissière bij de Albert Heijn op het museumplein, dus als je zin hebt: kom lekker langs en koop zo'n vies energiedrankje, dat kost 30 cent.
Fever Ray - When I grow up
Gewoon geniaal. Als ik dit hoor/zie wil ik in m'n blootje door een vochtig bos rennen. Wel met schoenen aan want soms liggen er venijnige dingen tussen het mos. Ik hou heel erg van de natuur en ik gooi ook altijd alles netjes in de prullenbak. Ik zou ook graag een vleermuis als huisdier willen en dat gevoel word sterker naarmate ik Fever Ray luister.
Willem van Hanegem, fotograaf pur sang
Dit is echt fantastisch. Ik ben een beetje jaloers op Willem. Hij is een beetje geniaal. Zo simpel, hoe hij reageert op de soms toch wat lastige vragen van Matthijs. Ik wou dat ik dat kon. Een foto van een roze roos, waarom niet? Niet lastig om te maken, want rozen staan stil, aldus Willem. Beste fotograaf ever, en ik hoorde dat hij ook wel redelijk goed kan voetballen.
David Lynch
Dit is dus een sigarettenreclame, obv. Met David Lynch kan ik wel hangen, Ik mag hem ook gewoon David noemen. We zitten op hetzelfde level. Niemand begrijpt onze uitlatingen en we weten zelf ook niet of we het wel begrijpen maar we doen alsof dat wel zo is. Qua reclame/commercial slaat dit natuurlijk nergens op, behalve dan dat het geniaal is. En ik ga dit merk gewoon roken, als het tenminste nog bestaat.
Joy Division - Atmosphere
Ik hou dus van Joy Division. En voor zover ik weet hebben zij nooit een videoclip uitgebracht. En toen zag ik dus dit. Degene die dit gemaakt hebben, houden ook van Joy Division. Ze wijden er hun leven aan, zo te zien. Het is toch wel redelijk geniaal. Behoorlijk eng, ook. En een beetje grappig, omdat het zo ongelooflijk overdreven is. Eigenlijk wilde ik een filmpje van Slater Bradley laten zien uit zijn werk "Doppelganger Trilogy", maar dat had YouTube niet. P.S: Dit is dus wel een officiële videoclip. Oh.
Dance of the Jedi
Het is geen geheim dat Siroj en ik een societykoppel zijn, en dit is wel een grappig verhaal. Dit clipje is gemaakt door iemand die we niet kennen, onder een beat die gemaakt is uit fascinatie voor de lightsabre toen de hele Star Wars serie achter elkaar werd uitgezonden op ons geliefde filmkanaal (r.i.p). Misschien was het wel gewoon een grapje destijds. Natuurlijk werd het een hit. Mensen zijn het nog steeds niet vergeten. Waarom het Dance of the Jedi heet, dat weten wij ook niet. Maar we vinden het wel leuk.
Mylou Oord - filmpje van het FOAM
Dit filmpje is gemaakt op de opening van de expositie van de lieflijke Mylou Oord in het Foam begin dit jaar. Het is wel grappig, want je ziet dat er Moet geschonken word en bij 0.47 zie je mij met een glas van dat bocht heel interessant langs de foto's lopen. En het is ondertiteld. Dus als je zonder geluid kijkt zoals ik nu kun je het gewoon snappen. Het was er toen heel druk en hip, dus ik voelde me er niet echt op m'n gemak, maar de expositie was gewoon geniaal natuurlijk. Boks naar Pieter Numan dat hij mij gewoon stiekem in het filmpje gezet heeft. Heel leuk, Pieter.
Awesome eyes in Photoshop
Ik kan dus echt niet Photoshoppen. Tot 2 jaar geleden gebruikte ik het ook gewoon niet. Ik was ook een beetje anti-photoshop. Maar natuurlijk heb ik het gewoon nodig, dus dit hield ik niet lang vol. Als je Photoshop tutorial intypt bij Youtube krijg je dit soort geniale filmpjes, waarin Howard je leert om de kleur van ogen te veranderen, mocht je dat willen. (nekschot trouwens als je dat wilt) Hij heeft een fantastische stem, maar luisteren doe ik natuurlijk niet. Die Svetlana-achtige persoon is ook gewoon afstotelijk, dus dit trucje moet je gewoon niet eens willen.
Bob Ross - Painting Clouds
Toen ik nog niet wereldberoemd was en het dus ook niet druk had, verveelde ik me heel vaak. Dan ging ik meestal even naar Bob Ross kijken. Dit is pure meditatie. Mijn schilderleraar noemde mij een Russische tennisster, vanwege mijn aanlatende gezeur, dus schilderen is niet echt mijn ding. Maar Bob laat me geloven dat ik het gewoon kan. Iedereen kan het. En dan die stem. De held. Ik vind hem geniaal. Ik huil op zijn sterfdag, en dan schilder ik wolkjes in de vorm van zijn hoofd.
The Great Dictator
Ik hou van oorlogsfilms, ik hou van satire en ik hou van imitaties. En dit vind ik dus extreem geniaal. Eigenlijk moet je natuurlijk gewoon de hele film kijken, maar dit is tenminste ondertiteld in een of andere Slavische taal. Dit is gewoon in 1940 gemaakt. Toen Hitler de wereld nog gewoon rustig aan het overnemen was. En al speelt Chaplin niet expliciet hem na, het is toch wel overduidelijk. En hilarisch. Vooral de taal. Hitler was nog nooit zo leuk. Banana.
The boy with the incredible brain
Ik heb een bijzondere fascinatie voor autisme. Soms wou ik dat ik zelf autistisch was, dan kon ik misschien ontrafelen wat er dan in me omging, als zou ik dat niet bewust zo voelen natuurlijk. Veel autisten zijn geniaal. En dat is mijn favoriete woord evenals eigenschap. Die mensen noemen we een autistische savant. Daar droom ik van. En ze kunnen rekenen, en ik niet. Ook heb je een geweldig excuus om asociaal te zijn. Maar even serieus. Autisme is natuurlijk helemaal niet leuk, maar wel interessant, omdat we het niet begrijpen. Deze jongen was trouwens de inspiratiebron van Rain Man. Ohja en jullie moeten The curious incident of the dog in the nighttime lezen.
Labels:
Leontien Prenger
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten