Vijf jaar geleden voelde ik een drang om ergens heel erg goed in te worden. 22 was ik toen. Wat moet je anders in dit eindige leven als man? Terwijl ik mijn studie communicatie afrondde met een scriptie over beeldcultuur, stelde ik elk kwartaal het fotografie zine Twisted Streets samen. Issue 9 is inmiddels klaar, die ik in New York schoot, printte en vouwde. Het zijn gratis blaadjes gevuld met straatfotografie en willekeur, elke keer in een ander vorm, met af en toe een illustratie van een vakbroeder wiens werk ik bewonder. Ik groeide op in respectievelijk Maarssen (boven Utrecht) en Venlo, maar mijn fotografie vindt zijn oorsprong in Eindhoven. Daar zag ik in dat het mij de juiste weg zou wijzen. Fotografie werd snel broodwinning, in opdracht van onder andere Vrij Nederland, Fabrique en velen anderen. Sedert een klein half jaar woon ik in Rotterdam, omdat ik me wil laten inspireren door een nieuwe stad. Zie het als level 2. De eindbaas is nog lang niet in zicht, maar zal koste wat kost verslagen worden. Waar dat precies plaats zal vinden, kan ik alleen ontdekken door trouw te blijven aan mijn camera en het Heilige Zien dat haar bezielt.
De website van Boudewijn: twistedstreets.nl
Otis Redding
Sinds 2006 ben ik bevriend met Cor Hoeks. Hij was jaren verslaafd aan coke en leefde op straat, maar inmiddels is hij afgekickt en wordt voor zijn psychische klachten (schizofrenie) verder behandeld bij de GGZ. Waarschijnlijk voor de rest van zijn leven. Elke maand probeer ik daar op bezoek te gaan. De radio in Cor's kamertje speelt altijd. Dit is zijn lievelingsnummer. Het einde floten we samen. "Sitting on the dock of the bay, wasting time". Cor Hoeks is een vrij man, ook al is hij permanent opgenomen. Daarom inspireert hij mij. Vrijheid is het hoogste goed. Cor straalt het uit.
José James
Het is lastig te verklaren waarom ik zo gefascineerd ben door daklozen en diens verhalen, en waarom ik het (bijna!) altijd goed met hen kan vinden. Hele nachten heb ik met die mannen opgetrokken, totdat ik aanzienlijk mager werd en mijn naasten me min of meer bevielen er mee te stoppen. José James weet het gevoel van dakloos zijn in ieder geval goed te verwoorden in dit lied uit 2008.
Alec Soth
Alec Soth is momenteel mijn 'lievelingsfotograaf'. Hij maakt geweldige series en benaderd het medium fotografie met de nodige relativering. Zijn boeken zijn instant klassiekers. In dit fimpje zie je hem aan het werk met zijn technische camera. Concentratie & weten waar je mee bezig bent in zijn puurste vorm.
The Last Days of W
Alhier een diashow van diezelfde fotograaf. Voor dit project fotografeerde Alec in zijn Amerika, gedurende de laatste jaren van Bush's presidentschap. De foto's worden begeleid door de onnozelheid die Bush vaak in het openbaar uitkraamde. "One of the great things about books is sometimes there are some fantastic pictures."
Obama
Nee, Obama speelt het op dat vlak aanzienlijk subtieler. Conventies schrijven voor dat een Amerikaanse president zijn speech af dient te sluiten met de woorden 'God bless you, and may God bless the United States of America.' Maar Obama plakt er in deze speech nog een klein zinnetje achteraan. Het zijn welgemeende woorden.
Bad Food Gone Worse
Dit zijn stills uit het boekje Bad Food Gone Worse, dat ik tijdens het schrijven van mijn scriptie kreeg van Ewout Boonstra. Hij verzamelde destijds vergane foto's van voedsel, die vaak in lichtbakken hangen in restaurant. Als ik dat soort foto's zie voel ik mij zeer gelukkig, omdat de vergankelijkheid zich op geen mooiere manier weet te openbaren dan in de etalage van een snackbar.
Tim Hetherington
Engelsman Tim Hetherington is mijn andere grote voorbeeld in de fotografie. Feitelijk gezien is hij een oorlogsfotograaf, maar zijn benadering tot het genre is nét een beetje anders en speelt met de beeldtaal die hierin zo gebruikelijk is. Zo maakte hij een prachtige serie over slapende soldaten. Daarover op YouTube niks te vinden.
Ed van der Elsken
Ed van der Elsken is bij vrijwel iedereen bekend. De beste straatfotograaf die Nederland kende. Een paar jaar geleden kwam ik de film "Mijn Amsterdam" tegen, met onder andere een hele lange scene waarin hij op de vroege ochtend met een bakfiets door de Amstersdamse straten fiets. Op de fiets staat een filmcamera gemonteerd. Zijn droge commentaar verraadt dat Amsterdam en hij met elkaar vergroeid zijn. We zien de stad vanuit een perspectief -, op een moment - en in een tijdperk welke allemaal ongebruikelijk zijn. Als je van film of van fotografie houdt - of van Amsterdam natuurlijk - zul je deze film gezien moeten hebben.
Gerard Reve
Geen fotograaf, geen president, maar schrijver Gerard Reve ('dat is leven') blijft mijn voornaamste levensmentor. De eerste zeven issues van Twisted Streets zijn doorspekt met korte passages uit zijn werk - vooral uit de Avonden. De beste man schreef in 1946 de woorden "De beproevingen dienen in het gelaat gezien te worden'. Hetgeen grote gelijkenissen vertoond met Robert Capa's motto "Als je foto's niet goed genoeg zijn, zat je er niet dicht genoeg op". Een ziener.
Spiderman Ending
Tot slot enkele historische woorden van de fictieve fotojournalist Peter Parker, van wie ik nog nog nooit één foto gezien heb, maar van wie ik elk woord meteen geloof: "With great power comes great responsibility".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten