Saskia Haex (1979) houd van de goede dingen des levens, en is dan ook opgegroeid in het zuiden van het land. Tegenwoordig noemt ze Rotterdam haar thuisstad maar nog steeds draagt ze Los Eindjeles een warmt hart toe.
Wat ze doet, tja wat doet ze eigenlijk niet? Eigenlijk teveel voor een normal human being. Maar ze kan het niet laten om steeds nieuwe dingen aan te pakken en nieuwe projecten te managen. Zo is ze redelijk grafisch onderlegd, kunstenaar, curator, organisator, Bitch in Control en lerares beeldende kunst & vormgeving om maar een paar dingen te noemen.
Voor ontspanning fietst ze stand en land af op haar hippe fixie fiets en is ze een graag geziene gast op gratis borrel bingels expo openingen.
YouTube is natuurlijk een bron van evil, nastyness en eindeloze veel gore troep. Maar dat zoek ik niet op. Het zijn voor mij de fijne feelgood videos des YouTube’s die mijn hartje sneller doen kloppen.
Mayer Hawthorne & the County – When I Said Goodbye
Om maar meteen met een feelgood clip te starten; Naast kanalen vol officiële clips zijn er veel fijne remixes en heerlijke live versies van nummers die nog fijner dan fijn klinken. Klik en geniet.
Feist & Boy Noize - My Moon My Man Remix @ Solar 2009
Maar de kwaliteit van live opnames is over het algemeen zo pauper dat het je oren pijn doet. Af en toe kun je een juweeltje vinden. En ach, als je er bij was maakt die k*tkwaliteit eigenlijk niet zo heel veel meer uit. Goeie tijden herleven is heerlijk.
The Making of Binnenvetter Remix ft. Akwasi, Fresku en Typhoon
Op het net vind je van het volgende nummer dus zo’n pauper live-versie. Het nummer zelf is gruwelijk. Dan maar the making of, want dat is wel een juweeltje.
”Malaise Hollandais” @ Gallery ‘Lissue, Paris 2009.
Vroeger, toen YouTube nog een nieuw ding was, zag ik de een na de andere bekende op dit groeiende medium verschijnen. Als maker van een eigen filmpje, of geregistreerd door een ander. Want pijnlijke filmpjes van anderen zijn immers altijd goed voor een klein geniet momentje.
Maar ik dwaal af… Nadat vele anderen ons voorgingen, was het in maart dit jaar onze beurt om te shinen. De voorbereidingen van onze expo “Malaise Hollandais” met Rutger Termohlen en Collin van der Sluijs werd geregistreerd, gemonteerd en op het net gedumpt met het volgende resultaat:
Salt ‘n’ Pepa – Push It
Naast alle filmpjes die registreren wat er gaande is in de wereld heb je aan YouTube een heel archief aan reminisce-momentjes. Vele videos van the good old days zijn er te vinden. Beetje jammer alleen dat platenmaatschappijen één voor één deze clips van onschatbare waarde van YouTube halen.
Margaret Kilgallen interview for Art 21
Bij good old days en reminiscen horen ook artiesten die er niet meer zijn. Als er één artiest die ik echt kan waarderen, maar die er niet meer is, dan is het wel Margaret Kilgallen.
Epitaph, een film van Rowan Pybus & Faith47
Ook een held, maar geen Margaret, en gelukkig ook niet dood: Faith 47 uit Kaapstad. Ik had het geluk deze stad laatst te kunnen bezoeken met de dames van the FlyForce, en zou er graag weer heen gaan. Een stad van grote contrasten, maar o zo mooi.
Ooh La – How to play on guitar
How to’s zijn king. Dat je als noob-van-vanalles iets kan oppakken en leren via een paar vage YouTube tutorials is gewoon baas! Je bent king-in-iets in 10 YouTube minuten.
En voor je het weet loop je op straat dit lied te spelen als de echte Kooks kings.
Tom Mosher, Keo Spin Tutorial
En dan zijn er nog de tutorials waar je respectvol naar kunt kijken en weet dat je het toch nooit zal leren.
Welcome to Blakroc
Als afsluiter een van de fijnste muzikale verrassingen van afgelopen jaar: Blakroc. Hun titelloze album is een instant classic.
- - - - - - - - - - -
NEXT: Dennis Gaens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten