Mijn naam is Perre van den Brink, geboren te Amsterdam in het prachtige jaar 1983. Ik begon mijn werkende leven met feesten organiseren voor Silly Symphonies. Daarna heb ik een tijdje gefreelanced en wat projecten gedaan onder de naam Off The Hook. Vervolgens kwam ik bij DIESEL terecht waar ik 5 jaar lang allerlei mooie marketingplannen heb mogen bedenken. Nu word ik per 1 februari as. hoofdredacteur van BLEND. Naast m’n werkzaamheden blog ik dagelijks op www.niceandimportant.com . Ik hou van het winnen van het leven. In mijn vrije tijd hou ik van winnen van het nachtleven.
Souvenir de Chine
Toen ik op de middelbare school zat werkte mijn vader bij Vrij Nederland. Hij nam zo nu en dan CD’s mee die de muziekredactie niet zelf hoefde te hebben. Zo bouwde ik een aardige verzameling verschrikkelijke kutmuziek op. De VOC mentaliteit in me vertelde me dat ik deze CD’s moest gaan verkopen. Een paar CD’s heb ik gehouden. 2 Daarvan waren van Synthesizer-virtuoos Jean-Michel Jarre. Ik verkocht ze niet omdat er een 3d cover op het hoesje zat.
Vorig jaar zag ik ineens deze clip opduiken. Ik vind hem zo belachelijk mooi. Kwam er pas achteraf achter dat het een nummer van Jean-Michel Jarre is.
Birdman
Dit is waarom ik domme hiphop zo vet vind. Dit is zo tenenkrommend, intens belachelijk absurd dom. Ik vind het fantastisch. Gaten in de muur waar je a milli in stopt. Het kan niet mooier.
“Me with the Money thang, that’s just my life.”
Crazy in Love
Deze man is geniaal. Dude weet niet eens zeker of ie nou een man of een vrouw is, barst in tranen uit tijdens z’n eigen concerten en heeft een belachelijk mooie stem. Ik zou eigenlijk naar dit concert toegaan. Door een of ander afspraak die ik had moest ik nog even wachten met een kaartje regelen en viste ik uiteindelijk nét buiten de boot. Heel erg jammer.
Zelfs als Beyoncé hater extraordinaire moet ik eerlijk toegeven dat ik door deze uitvoering van haar Crazy in Love sympathie voor het nummer heb gekregen.
Sven Väth
Ik produceerde in 2004 een feest waar Sven Väth moest draaien. Na afloop ging ik naar een feest bij een of ander vaag wijf thuis in de Staatsliedenbuurt. Huiskamertje van 15m2, 20 man erin en Sven Väth die aan het draaien was. Väth was volledig naar de klote en begon alle meisjes op het feest te betasten, inclusief de vriendin van een of andere loser-beunhaas die er ook was. De loser-beunhaas moest er wel om lachen waarna ik ‘m verbaal geschoffeerd heb en wilde weggaan omdat ik er wel klaar mee was. Toen ik naar beneden liep trof ik de chick van het huis aan die haar buurvrouw een kopje koffie was gaan brengen als tegenprestatie voor de overlast. Redelijk geniaal momentje kan ik je vertellen. Buiten stond de politie die het feestje moest stilleggen al klaar. Achteraf hoorde ik dat Väth de boel heeft afgekocht door een paar meier aan die agenten te geven. Daarna zijn ze nog lang doorgegaan. De boeking die Sven Vath de volgende dag in Schotland had werd gecancelled ivm. ziekte.
Bovenstaande illustreert met wat voor man we te maken hebben. Een soort Obelix, gevallen in een ketel met drugs. Met als fantastische bijkomstigheid dat hij fervent MC-er is bij z’n eigen set. Dat levert mooie momenten op. En die momenten worden dan weer verzameld op dit soort geniale sites. Om je een indruk te geven.
De man is geniaal.
Alexander McQueen
De shows die Alexander McQueen doet zijn altijd heel tof. Dit is een show uit, volgens mij 2001, waarin ze een 3D hologram van Kate Moss projecteren. Redelijk revolutionair ‘in die tijd’. Ik vind het extra mooi door de muziek. Dit stuk werd ook gedraaid op de crematie van mijn moeder en ik wil er zelf ook mensen een depressie mee injagen als ik de pijp uit ben.
James Brown
Dit is natuurlijk een YouTube classic die niet mocht ontbreken. Heb nog even een zooi Nazomergasten teruggekeken om te checken of ie er niet al tussen zat maar volgens mij is dat niet het geval. James Brown, high as a pipe, in een interview. Vrij bizar dat het interview gaat over dat je je vrouw hebt aangevallen met een loden pijp alsmede op haar geschoten hebt en je er een "It’s a maaaan’s world!" ingooit.
Pete Sampras
Ik heb een zwak voor epische, emotionele tv-momenten. Sport is daar natuurlijk uitermate geschikt voor. En dit verhaal in het bijzonder.
Badr Hari
Dit is een prachtig sociologisch fenomeen. Het is de multiculturele samenleving in optima forma. Marokkanen, Surinamers en Nederlanders die uit het allerdiepste van hun hart Hazes meezingen alvorens Badr Hari weer eens iemand een rolstoel intrapt. Kippevel.
Bliksem
Ik heb een zwak voor onweer. Ben er als kind ook nooit bang geweest. Ik vind bliksem het mannelijkste weerelement dat er is. Ik bedoel: regen, sneeuw, wind, bliksem. Er is, los van crossmotors, geen stoerder iets.
Diddy
Als je m’n blog weleens leest weet je dat ik fan ben van Diddy. Ik hou van z’n mentaliteit. Altijd meer en beter. Heerlijk. The American Dream. Er moest gewoon iets van Diddy in deze top 10. Dit lijkt me een uitstekende keuze.
- - - - - - - - - - -
NEXT: Jolien Schiphorst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten