Marcel Alexander Wiebenga
Mijn naam is Marcel Alexander Wiebenga, 32-jaar, wonend te Amsterdam. Doordeweeks werk ik bij muziek bureau Sizzer Amsterdam, een bureau dat muziek produceert voor commercials en voor merken. Ik blog hier over muziek, commercials en en 's weekends mag ik graag op een drumstel slaan met mijn bandleden van Anne Frank Zappa.
Volgens mij Facebook-profiel, waar ik weleens wat "like", houd ik van Manny Pacquiao, muziek gemaakt door mensen die ik persoonlijk ken en van Feyenoord.
Bob Saget - The Aristocrats
"The Aritstocrats" is een grap, een traditional joke als het ware. De grap an sich is niet zo bijzonder goed, sterker nog hij is behoorlijk slecht. Het komische zit 'em in de manier waarop de grap verteld wordt, of beter hoe smerig en choquerend de grap verteld wordt. George Cartlin geeft een mooie vergelijking door te stellen dat de Aristocrats joke een soort van jazz is, er is een begin en een punchline, alles daartussen, daar kan je soleren.
In de docu wordt de grap door bijna alle bekende komieken uit de US of A verteld en ik heb gekozen voor de versie van Bob Saget, om de simpele reden dat het de beste versie is, verteld door een man waarvan je het het minste verwacht.
Ikzelf kan overigens, na een bier of 7, ook best een aardige Aristocrats vertellen mocht je me ooit tegenkomen in de kroeg.
Prince Naseem
Ik houd van boksen. Heel veel zelfs. Zo "like" ik Manny Pacquiao, een legendarisch goeie bokser die momenteel nog steeds actief is en ga ik twee keer per week (in een ideale wereld waarin ik ook nog eens één keer per week hardloop, gezonder eet, niet rook en minder drink) boksen bij boksclub Bam!.
Prince Naseem is een bokser... maar eigelijk is hij een showman.
Prince Naseem stond, de man vecht inmiddels niet meer, bekend om zijn extreem spectaculaire manier van de ring binnenkomen. Dit deed hij onder andere in zo'n lowrider auto en gedragen op een gouden troon en steen vast met een salto over de touwen. Bovendien had de Prince een voor zijn tegenstanders zeer vernederende en arrogante manier van boksen, eentje waar ik nogal van kan smullen.
Bas Rutten
Het meeste van mij vechtskills leer ik natuurlijk bij bovengenoemde boksclub, de basis van mijn skills zijn echter gelegd door deze zelfverdedigingscursus van Bas Rutten.
Rutten is een van origine Nederlander die naar Amerika is geëmigreerd, een ware ster is geworden in het Mixed Martial Arts circuit en inmiddels een veel gevraagde TV-persoonlijkheid is als er gepraat wordt over vechten.
Deze zelfverdedigingscursus leert je in de meest extreme situaties, je tegenstander extreem veel pijn te doen. Eén en ander is gepresenteerd in vloeiend Engels-mét-Nederlands-accent en is wat mij betreft de ultieme YouTube film met een lach en een traan.
Beyond The Mat Trailer
Beyond de Mat is een documentaire uit 1999 en laat een prachtig beeld achter de schermen zien van het Amerikaanse professionele show worstelen. Ik ben opgegroeid met Hulk Hogans en Ultimate Warriors eind jaren '80, toen dit show geworstel uitgezonden werd op Sky Channel en was helemaal vergeten hoe mooi ik het vond, tot ik een jaar of twee geleden The Wrestler zag.
Deze trailer is in deze serie niet een filmpje op zichzelf, maar meer een "gaat dat zien!". Zie hoe Micky Rourke's karakter uit de Wrestler bijna geheel geïnspireerd is op Jake The Snake Robberts, zie hoe show worstelen misschien wel show is, maar boven alles een levensgevaarlijke topsport en zie ook hoe fantastisch de story telling is binnen de verschillende bedrijven die zich hiermee bezig houden.
De film is in z'n geheel te bekijken op YouTube: KLIK en te downloaden hier: KLIK. Doen hoor!
Bad Brains
Ik houd veel van muziek die door andere mensen als teringherrie bestempeld wordt. Nu zijn er een hoop bands die ik zou willen delen hier, maar het zijn de Bad Brains geworden met een live versie van "Big Takeover".
De Bad Brains zijn rastafari's en het gerucht ging dat ze vroeger op zondagen nooit punk speelde maar alleen reggae... immers reggae is godsmuziek en punk is just Sticking It To The Man.
Michael Larson On Press Your Luck
En nu we het toch over Sticking It To The Man hebben. Weleens gehoord van Michael Larson? Ik tot voor kort ook niet. Michael Larson was ooit een ijsverkoper die in de winter niet zo veel te doen had. Hij keek overdag naar een game show genaamd "Press Your Luck" een programma zo simpel dat je er bijna zelf simpel van zou worden. Drie kandidaten die een vraag beantwoorden en bij een goed antwoord voor geld prijzen mogen drukken op een elektronisch board.
Misschien dat computers momenteel in staat zijn om at random lampjes te laten oplichten, in de jaren 80 konden ze dat in ieder geval niet. Michael Larson had een winter waarin hij te veel daytime TV keek en leerde het ritme van het bord uit z'n hoofd, werd deelnemer op de show en verdiende een voor die tijd immens bedrag. Zo veel dat het programma uiteindelijk van de buis moest worden gehaald en de producers hebben geprobeerd om Michael aan te klagen voor vals spel.
Heavy Metal Parking Lot
Nog een documentaire. Ditmaal het legendarische Heavy Metal Parking Lot, een documentaire bestaande uit random interviews op een parkeerterrein vlak voor een Judas Priest concert. Denk Beavis & Butthead maar dan heel echt.
Chrysler Commercial
Beroepsmatig wil graag een commercial laten zien. Nu zal ik niet zeggen dat deze commercial van Chrysler mijn lievelingscommercial aller tijden is, het is wat mij betreft wel de meest bijzondere die tot nu toe in 2011 is gemaakt. Eminem, the motor city, de crisis en het "We shall prevail." wat Amerika zo'n mooi land maakt, allemaal perfect weergegeven in deze spot.
Gene Krupa & Buddy Rich Drum Battle
Ik houd van drummen en ook wel van Jazz. Gene Krupa en Buddy Rich zijn beide grootheden van de swing en speelden vaak samen in drum battles. YouTube staat vol met filmpjes van de twee meesters, maar deze, opgenomen tijdens de Sammy Davis Junior Show in 1966, is qua styling wel zo ongelofelijk fraai, dat als je het drummen niks vindt, je je makkelijk 3 minuut 40 kan vergapen aan de pakken en de setting.
Madison Scouts
The Madison Scouts zijn, net als de heren Krupa en Rich, ware koningen. Deze jongens en meiden zijn het Barcelona van the marching bands en winnen al jaren het equivalent van de Champions League met hun dictatoriale vormen, strakke drums en overweldigende blazers ensemble.
Labels:
Marcel Alexander Wiebenga
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten